امید

یکی روبه روی ستاد با همخوانی "سر اومد زمستون" گریه می کرد و یکی بادکنک سفیدش را به ما نشان می داد و ما هم هر چیز بنفشی داشتیم به سمتش می گرفتیم و می گفتیم "امید" پیروز است.

یکی توی اتاق به چسباندن عکس و گره زدن روبانهای سبز و بنفش به در کمد و میله تخت چپ چپ نگاه می کرد و آن یکی می گفت "دوباره ایران" را گوش کنیم؟یکی دیگر می گفت دارند سرتان را شیره می مالند.همه سر و ته یک کرباس هستند دیگر...و من می گفتم "امید" پیروز است.

برنده واقعی "امید" بود که در نظر خیلی ها شاید رویش جوانه سبزی باشد و شکفتن گلی بنفش.از نظر من اما، "امید" نسیم آبی رنگی بود که دوباره وزید و داغ دلهایمان را خنک کرد.

"امید" پیروز شد.بیایید امیدوار باشیم جوانه سبزمان،گل بنفشمان،نسیم خنک آبی مان اینجاست!

+پیشنهاد سراومد زمستون