بسیار سفر باید؟

من می گویم،هر سفری توی این گرما به خصوص با ماشین باید هدف خاصی داشته باشد.که آدم وقتی آفتاب سوخته و له و لورده رسید به مقصد بگوید خب ارزشش را داشت.حالا اگر هدف خاص و مهمی هم نبود،دست کم سفر باید یک دست آوردی داشته باشد دیگر.مثلا نظر آدم را نسبت به چیزی عوض کند.یک ایده ی جدید بدهد برای یک تصمیم جدید.یا اینکه آدم دست کم در مورد خودش و حال و احوالش یک چیزی دستگیرش بشود که تا حالا نمی دانسته.

سفر اخیر من بیشتر از پیش بهم ثابت کرد که حال و احوال من با تغییرات و اتفاقات کوچکی مثل تغییر دکوراسیون و تعویض لپ تاپ و کلاس ای التس دگرگون نمی شود.بلکه من باید برای مدتی از این شهر بروم.که خوب دست خودم نیست و باید یک ماهی منتظر باشم و ببینم چه پیش می آید.

سفر نشانم داد که اگرچه مسیر خیلی سخت و مزخرف و گرم است ولی خوب است سفر کنم،در مقصد بین آدماهایی که شاد بودند من هم آدم دیگری شده بودم.شبیه خودشان.طوری که انگار هیچ شباهتی به خودم قبل از سفر نداشتم.

سفر یادم آورد که چقدر شهرم را دوست دارم.با وجود تابستان گرم و هوای تقریبا همیشه آلوده اش باز هم توی خیابان هایش ذره ذره های وجودم را می بینم.و انگار لازم است مدتی از همه چیز دور باشم تا زمان مناسبش.

 

+چقدر دلم برای وبلاگ تنگ شده بود!

 

 

 

خیال واژه...